«Τον Ιανουάριο του 1946 εντάχθηκα στη δύναμη εφεδρείας της USAF. Αποχαιρέτησα όλους τους φίλους μου στην ΑΒ Wright Field συμπεριλαμβανομένου και του πιο καλού μου φίλου του Don Gentile ο οποίος δεν ήταν ευχαριστημένος που έφευγα αλλά του υποσχέθηκα πως θα είμασταν σε επαφή. Αποχεραίτησα ρεπίσης και την οικογένεια Ζαβάκου την οποία είχα συναντγήσει την πρώτη φορά που είχα έρθει στο Dayton και τους είπα πως είχα γνωρίσει το γιό τους τον πιλότο Φρανκ Ζαβάκο στο Λονδίνο ο οποίος ήταν στη RAF όπως και εγώ πριν όμως ενταχθώ στην 71η Μοιρα στην οποία ο Φράνκ ήταν ήδη. Ο πατέρας του Φρανκ ο Τζωρτζ είχε έρθει στην Αμερική από την Ελλάδα. Ο Φρανκ και εγώ είχαμε μια μεγάλη συζήτηση τότε και κυρίως γύρω από την κοινή ελληνική καταγωγή και κληρονομιά μας. Μου είπε αρκετά από το Dayton του Ohio που είχε γεννηθεί. Ο πατέρας του Φρανκ είχε μερικά εστιατόρια μεταξύ αυτών και το γνωστό Varsity Bowling Alley στο Dayton και ο Φρανκ μου υποσχέθηκε πως όταν πέρναγα από το Ohio θα μου έκανε το τραπέζι με μια καλή μπριζόλα. Δυστυχώς ο Φράνκ σκοτώθηκε τον Ιούνιο του 1942 όταν έχασε τον κινητήρα πάνω από το κανάλι της Μάγχης και κατέπεσε στη θάλασσα. Θεώρησα ότι έπρεπε να τηλεφωνήσω στην οικογένεια Ζαβάκου (σημ. πριν αναχωρήσει από το Dayton) ως ένδειξη τιμής στη μνήμη του Φράνκ. Ο πατέρας του επέμενε να μου κάνουν το τραπέζι μια Κυριακή. Την πρώτη φορά που ανέφερα το όνομά του κατά τη διάρκεια του τραπεζιού η μητέρα του η Ντίνα (σημ. Κωνσταντίνα Φραγκιά (Constantina Frankias 1917-1977) ξέσπασε σε κλάματα. Παρόλα αυτά με υποδέχθηκαν θερμά και κάθε φορά που βρ4ισκόμουν το Dayton τους επισκεπτόμουν τακτικά».